ده توصيه‌ي كاربردي به آقا پسرهايي كه جوياي همسري مطلوب هستن

استقبال بسيار مطلوب شما گراميان [موافق و مخالف] از نكاتي كه به دختر خانم‌هاي خوب توصيه شده بود، ضرورت ارائه‌ي هر چه سريع‌تر نكات لازم به آقا پسرها را اجتناب ناپذير كرد. البته خواهشم اين است كه با دقت بخوانيد و زياد در پي جواب نباشيد، آخه ميدونيد، يكي از عادت‌هاي رفتاري آقا پسرهاي اينه كه وقتي كسي باهاشون حرف مي‌زنه، اون قدر تو فكر جواب هستن كه اصلاً متوجه نميشن طرف چي مي‌گه. (تا اينجا رو خودموني گفتم).
 

يكي از همين كاربران گرامي در كامنت خود لعنت خدا و رسول (ص) را حواله‌ي اين حقير سر تا پا تقصير و كمتر از قطمير كرده بود! مي‌دانيد چرا؟ چون از توصيه‌ي ما به دخترها مبني بر كه خودشان باشند و اداهاي مردانه در نياورند، چرا كه پسرها شوهر گردن كلفت نمي‌خواهند، بلكه همسر لطيف مي خواهند، چنين استنباط كرده بود كه اين نوعي ترويج ازدواج پسر با پسر است؟ حال چه ربطي دارد؟ من كه نفهميدم. به نظرم دنبال يك نكته براي جواب دادن بود، پيدا نكرد، اينطوري گفت.

بگذريم. آقا پسرهايي كه دنبال يافتن دختري خوب براي همسري هستند نيز ضمن رعايت همه‌ي اصول و توصيه‌هايي كه در فرهنگ غني اسلام شده، مثل: ازدواج با كفو (همتا)، با خوش اخلاق، اكتفا نكردن به ظاهر، پرهيز از اصراف‌گرايي و تجمل و ...، به نكات ذيل كه متأسفانه به خاطر القائات و فرهنگ‌سازي‌هاي سينمايي و سريالي بسيار رايج شده است، دقت كنند:

1-      دختر خانم‌ها (از هر فرهنگ و مليتي كه باشند) نيز به هنگام ازدواج به دنبال همسري مي‌گردند كه مرد زندگي آنها باشد. لذا از ادا و اطوارهاي زنانه‌ي مردان سريالي به شدت پرهيز كنيد. زير ابرو برداشتن، نازك حرف زدن، لوس شدن، ناز دخترانه كردن، با سر انگشت دست دادن، لك‌هاي صورت را با پودر آرايشي پوشاندن، انگشتر و زنجير طلا انداختن ... و خلاصه همه‌ي اين اموري كه براي دختر خانم‌ها حسن و زيبايي و لطافت است، براي شما قبيح است و دخترهاي خوب اصلاً نمي‌پسندند.

2-      دخترها‌ي خوب حتي اگر به لحاظ مالي و يا سطح تحصيلات افضل از شما باشند، به دنبال مردي مي‌گردند كه بتوانند به او تكيه كنند. اصلاً به پيام‌هاي القايي اين سريال‌هاي فمينيستي كه زنان را مدير و مدبر و مردان را زي‌زي‌هاي وابسته نشان مي‌دهند توجه نكنيد. مرد باشيد و خود را پايدار و محكم و قابل تكيه بسازيد و نشان دهيد و بدانيد كه «عقل و درايت» قابل تكيه است و نه اداها و اطوارها. دخترهاي خوب نيز پسر عاقل و محكم (مرد) را مي‌پسندند، نه اين «اشباه الرجال» سريالي را.

3-      اگر مي‌خواهي دختراني را متوجه خود كني تا از ميان آنها دختر خوب و مطلوبي را براي ازدواج انتخاب كني، به ظاهرت هم خيلي دقت كن. تميز و خوش‌بو كافيست. لازم نيست مثل عكس ژورنال‌ها يا خوانندگان روي سن يا بازيگران پشت دوربين يا مجسمه‌ي مد‌هاي جديد باشي. باور كن اين كه  يقه‌ات را تا زير سينه باز كني، يا اگر احياناً هيكل مناسبي داري، تي‌شرتي تنگ و نازك بپوشي كه آستينش بالاي بازو باشد و حتي وقت برداشتن يك شاخه گل كه هيچ وزني ندارد، چنان بازو بگيري كه عضلات ساعدت و گردنت هم بيرون بزند و ...، نه تنها هيچ جاذبه‌اي براي يك دختر مطلوب براي ازدواج ندارد، بلكه حالش هم به هم مي‌خورد. باور نمي‌كني از خودشان بپرس.

4-      متأسفانه بسيار ديده شده برخي از آقا پسرها، وقتي با دختري آشنا مي‌شوند – مثلاً مقدمات انجام شده و ارتباطي مشروعي براي شناخت بيشتر برقرار كرده‌اند - همه‌ي مردانگي خود را با تند‌گويي، پرخاش‌گري، به كار بردن كلمات ركيك - حتي فحش دادن، كنف كردن، اخم و تخم ... و حتي قهر كردن مكرر به نمايش مي‌گذارند! عزيز دل برادر، گوش دخترها بيشتر از چشم‌شان تأثير پذير است. خوب قشنگ حرف بزن و حرف قشنگ بزن. در خيابان زياد ديدم كه پسري جفنگ، دختري بسيار زيبا، افتاده، مطيع و ... را به دنبال مي‌كشد و به او مي‌گويد: «خاك بر سر خرت كنن، خوب راه بيا ديگه»! دختر بدبخت هم در حالي كه پاشنه‌ي كفشش درآمده، دنبال او گريه‌كنان مي‌دويد. با خودم گفتم: پسر و دختر هم، پسر و دخترهاي قديم. اين پسرها چقدر الفاظ و اشعار شاعرانه حفظ مي‌كردند تا به دختر بگويند؟! اما الآن ... .

5-      عزيز دل برادر، فريب جاذبه‌هاي ظاهري را نخور. همان‌طور كه هر پسر بد رفتاري، هر غلطي هم كه كرده باشد، به وقت ازدواج يك دختر آفتاب و مهتاب نديده مي‌خواهد، هر دختري هم براي ازدواج يك پسر عاقل، مؤمن، مؤدب، سالم و پاك را ترجيه مي‌دهد. لذا حتي دختر نامطلوب نيز براي ازدواج و يا دست كم «نا همتا» در جذب چنين پسري مي‌كوشد، چه رسد به دختر خوب و مطلوب. و چون اولين حربه‌ي دخترهاي اين تيپي براي به دام انداختن، جاذبه‌هاي زنانه است و نيز مي‌دانند چنين پسران پاكي با اولين نگاه همه‌ي وجودشان به لرزه مي‌افتد و سريع خود را مي‌بازند، با تمام ظاهري كه اصلاً به شما نمي‌خورد، جلو آمده يك سلام مي‌دهند و يك سؤال مي‌كنند. مثلاً ببخشيد ساعت چنده؟ بعد يك نگاه با يك مرسي ظريف. ديگه خر بيار و باقالي بار كن. نتيجه همين مي‌شود كه مي‌بينيد. آقا پسري كه در همين سن كم جاي مهر روي پيشاني‌اش نقش بسته، با خانمي تمام آرايش كرده و جذاب براي همگان در خيابان راه مي‌افتد! مي‌پرسي: آقا شما را با ايشان چه كار؟ با خجالت و افسوس، آهي از نهاد بر مي‌كشد و مي‌گويد: ببخشيد، خانم بنده هستند!

پس عزيز دل برادر، باز هم مي‌گويم، دخترهايي كه با نمايش بدن يا با ساير جاذبه‌هاي جنسي سعي در جلب توجه تو را دارند، به دردت نمي‌خورند. آنها را رها كن تا با همتاي خود ازدواج كنند.

6-      مكان و شيوه‌ي همسريابي، دو اصل مهم است كه اگر مورد توجه جدي قرار نگيرد، از همان ابتدا زندگي را تلخ مي‌كند. يكي ‌گفت: مي‌گويند زندگي مانند يك پيت است كه يك وجب اولش عسل است (ماه عسل و اوايل زندگي)، اما بقيه‌اش چيزهاي تلخ و بد مزه و بد بو است (اسم نمي‌آورم)، اما پيت زندگي من را بر عكس دستم داده‌اند و هر چه مي‌خورم به آن بخش يك وجبي عسل نزديك هم نمي‌شوم!

آقا پسر خوب، اي مرد عاقل در شرف ازدواج، دقت كن: پارك، سر كوچه، كافي‌شاپ، ميهماني‌هاي مختلط آن چناني يا خدايي ناكرده پارتي و ...، هيچ مكان مناسبي براي يافتن همسري خوب و ايده‌ال نيست، هر چند كه برق دلبريايي دختران شركت كننده چشمت را كور كند. اگر اينجاها كسي را پيدا كردي، بعداً خواهي گفت: كاش كور مي‌شدم و نمي‌ديدم.

چشم‌چراني هم شيوه‌ي مناسبي براي همسر يابي نيست. در اين امر مهم چشم سر بايد بسته باشد و چشم عقل و بصيرت باز و تيز بين باشد. وگر نه پيت عسل برعكس نصيبت مي‌شود.

7-      در فيلم‌ها و سريال‌هاي تلويزيوني ما (به لطف كارگردانان فمينيست)، غالباً مردها بي‌سواد، بي‌عرضه، بي‌عقل، بي‌اخلاق، بي‌همت، بي‌حوصله، بي‌ذوق، بي‌هنر، بي‌همت ... و در يك جمله واقعاً «بي همه چيز» هستند. حتي كودكان نيز از پدران و شوهران بيشتر مي‌فهمند و به آنها [در آگهي‌هاي تلويزيوني] ياد مي‌دهند كه چگونه در مصرف گاز احتياط كنند، در مصرف آب و برق صرفه‌جويي كنند، در كدام بانك سپرده بگذارند، براي آتيه فرزند كدام بيمه را برگزينند و ...، بديهي است وقتي جاي زن و مرد عوض شد، دخترهاي سريالي نيز مجبور مي‌شوند كه جور چنين مردهايي را بكشند، با سواد باشند، اجتماعي باشند، مدير و مدبر و كاري باشند، عاقل باشند و مرتب خرابكاري‌هاي خانوادگي و اجتماعي مرد را جبران كنند، به او اميد و انگيزه دهند، بدهي‌هايش را پرداخت كنند، دنبال خانه‌ي مناسب جهت خريد يا اجاره بگردند، از پس‌انداز، يا كمك پدر يا وام بانكي قسط خانه را بدهند و ... (؟!) خلاصه فريب اين تبليغات را نخور و مرد باش. دختراي خوب اين الگوهاي سريالي را نمي‌پسندند و به دنبال شوهر واقعي هستند.

8-      دختر‌ها، بيشتر از آن كه باور كنند، دوست دارند كه باور كنند (شايد هم به همين خاطر به رغم احساس زرنگي، زود گول مي‌خورند)، لذا سعي كن براي خودنمايي و جذب، دروغ نگويي، وعده‌ي تو خالي ندهي و آينده‌ي رؤيايي ترسيم نكني. چون اگر مي‌داند اين حرف‌ها پشتوانه‌اي ندارد، اما سعي مي‌كند باور كند و همين امر دليل مي‌شود كه متوقع تحقق وعده‌هايت باشد و حق هم دارد.  دنيا رو مي‌زيزم به پات، اولش نان و عشق مي‌خوريم و بعد برايت ويلا و برج مي‌سازم، و ... حرف مفته، اجاره خونه رو هم نمي‌توني بدي.

9-      يكي از روش‌هاي دخترها براي [به اصطلاح] طور كردن پسرهاي خوب و ساده لوح اين است كه تا فرصتي براي گفتگو پيدا مي‌كنند، خود را اسيري بي‌پناه در سياه چال پدري ظالم، برادري جاهل و مادري ناتوان و مظلوم نشان مي‌دهند. اصلاً باور نكن. اينها بيشتر فيلم هندي مي‌بينند. مي‌خواهند احساس زوروئي پسر را تحريك كنند تا بگويد: «هر چه بتوانم براي نجات تو از اين سياه چال انجام مي‌دهم و روزي با يك اسب سفيد مي‌آيم و تو را فراري مي‌دهم». بعضي وقت‌ها هم سعي مي‌كنند رگ غيرت پسر را بجنباند و نمايش مي‌آيند كه فلاني مزاحم من است، به زور مي‌خواهند مرا به پسر عمويم كه مرد خشن، كلاهبردار و زن‌بازي است بدهند، پدرم مي‌گويد حتماً بايد از ايران بروي و ... . خلاصه اينها را هم اصلاً باور نكن، چون دخترهاي خوب و مطلوب براي ازدواج و همسري، اساساً به اين شيوه‌هاي فيلم‌ها و سريال‌‌هاي ايراني با ژانر و سبك هندي متوسل نمي‌شوند.  

 10-      اگر ساعت دو بعد از ظهر، تو ظل آفتاب و گرماي 38 تا 42 درجه يا سرما و برف و بوران ديدي كه دختركي مثل شب‌نشيني‌هاي كلوپ‌هاي فرنگي، صورت خودش رو زير ريمل، رژ، كرم پودر و ... گم كرده و بوي عطرش رگ‌هاي بيني‌ات رو پاره مي‌كنه، رويت را برگردان و فريب نخور. او اصلاً دختر مناسبي براي ازدواج نيست. نه اين فكر كنيد خدايي ناكرده دختر بدي است، خير. بلكه دختر سبك عقلي است و در زندگي بيچاره‌ات مي‌كند. دختراي عاقل و اهل زندگي، هيچ وقت اين‌طوري در خيابان و مجامع ظاهر نمي شوند. آخر خريد سيب‌زميني و پياز تو بازار تره بار، يا فراگيري زبان انگليسي تو آموزشگاه، يا ايستادن در خيابان به انتظار يك تاكسي جوانمرد كه فقط دربستي سوار نكند، كه اين همه آرايش نمي‌خواهد. اگر كار خوبي بود، اروپايي‌ها كه سازندگان و صادركنندگان اصلي اين لوازم هستند، خودشان استفاده مي كردند.

به اميد يافتن دختري خوب و مطلوب براي همسري و ازدواجي موفق.