در لیست ارائه شده از سوی پزشکان بدون مرز (MSF)، حملات نظامی، بمببارانها و قطع کمکهای مردمیدر پاکستان، سومالی، یمن، سریلانکا، افغانستان و جمهوری دموکراتیک کنگو به همراه...
در لیست ارائه شده از سوی پزشکان بدون مرز (MSF)، حملات نظامی، بمببارانها و قطع کمکهای مردمیدر پاکستان، سومالی، یمن، سریلانکا، افغانستان و جمهوری دموکراتیک کنگو به همراه روند کند رسیدگی به بیماریهایی نظیر ایدز و بیتوجهی به بیماریهایی که سبب مرگ میشود فاجعهآمیزترین حوادث امسال معرفی شدهاست.
«پزشکان بدون مرز» MSF. که یک سازمان حقوق بشر و پزشکی است و گروههای فعالی در سراسر دنیا، هر ساله لیستی از 10 فاجعه انسانی که در دنیا رخ میدهد را ارائه میکند. این گروهها در کشورهای بحرانزده و فقیر فعالیتهای پزشکی و حمایت از حقوق بشر انجام میدهند.
در سال 1998 لیستی ارائه کرد که بسیار موثر واقع شد. هنگامیکه در جنوب سودان قحطی و خشکسالی به وجود آمد، در رسانههای آمریکایی هیچ بازتابی نداشت. ارائه این گزارش توسط این سازمان سبب آگاهی مردم از وخامت اوضاع شد که توسط رسانهها بازتاب دادهنشد.
در سال 2009 نیز این سازمان لیستی از 10 فاجعه انسانی را ارائه داد.
ادامه بحران در شمال و جنوب سودان به همراه کوتاهی جوامع بینالملل نسبت به سوءتغذیه کودکان در این لیست قرار گرفت. این لیست از سوی MSF که گروههایی را به 70 کشور فرستادهاند، تهیه شدهاست.
دکتر کریستوفر فرنیر رئیس این سازمان عنوان کرد: «جای هیچ گونه تردیدی نیست که آمار مردمیکه قربانی درگیریها شدهاند و اغلب از روی عمد کمکی هم به آنها نمیرسد روبه افزایش است. در کشورهایی نظیر سریلانکا و یمن درگیریهای نظامیدر سال 2009 شدت گرفت. گروههای امدادرسان نیز از دسترسی و کمک به آنها منع شدهاند زیرا آنها نیز مورد هدف قرار میگیرند. این اقدام غیرقابل پذیرش تبدیل به یک شیوه شدهاست. تیمهای ما که در مناطق جنگی یا کلینیکهای ایدز و بیماریهای مربوط به تغذیه فعالیتمیکردند، گزارش دادند که آنها عواقب انسانی این درگیریها را نزدیک لمس کردهاند. بنابر این ما موظف و ملزم هستیم که در این موارد حرف بزنیم.»
سریلانکا
هزاران مجروح، یک دهه جنگ
در سریلانکا، دهها هزار غیرنظامیبدون دسترسی به نیروهای امدادرسان و کمکهای پزشکی، درگیر اختلافات نیروهای مبارز ببرهای تامیل و نیروهای دولتی شدهاند.
سودان
تشدید خشونت ها و عدم دسترسی به کمک بهداشتی
در سومالی مردم بار سنگین یک جنگ ناعدلانه را به دوش میکشند. بیش از 200000 نفر در اولین ماههای سال 2009 به سوی موگادیشو، پایتخت سومالی گریختند. و نیروهای امداد بیشتر و مورد هدف قرار میگیرند. حداقل 42 نیروی امدادی از سال 2008 در این درگیریها کشته شدهاند که در میان آنها 3 تن از پزشکان بدون مرز نیز دیده میشوند.
یمن
قربانی شدن غیرنظامیان
در یمن، غیرنظامیان و بیمارستانها زیر آتش سنگین مبارزان منطقه صعده و نیروهای دولتی قرار گرفتند. در این درگیریها 150000 نفر بیخانمان شده و تنها بیمارستان «پزشکان بدون مرز» که در این منطقه فعالیت میکرد را مجبور به تعطیلی کردند.
افغانستان
فرار امدادگران
در افغانستان، صدها هزار نفر گریختند، بیمارستانها تحت بمبباران بودند و دو پزشک بدون مرز نیز در روستای سوات کشته شدند.
ایدز
رکود در درمان
در بحث پزشکی و دارویی نیز، سالها موفقیت روزافزون درمان افراد مبتلا به ایدز در سال 2009 تهدید شدهاست. تلاش جهانی برای مبارزه با ایدز، سل و مالاریا و طرح اضطراری رئیسجمهور آمریکا برای کاهش بیماری ایدز بیانکننده طرحی برای کاهش و یا محدود کردن بودجه درنظر گرفته شدهاست.
سوء تغذیه
کودکان اولین قربانیان
گذشته از بیتوجهی جامعه جهانی به ایدز، این غفلت در مورد سوءتغذیه کودکان نیز به چشم میخورد. بیماریهای قابل درمان نیز هر ساله جان 10 میلیون کودک زیر 5 سال را میگیرد. در سال 2009 رهبران جهانی در نشست غذای جهان در رم دور هم گردآمدند اما طرح مبارزه با بیماری های قابل درمان تصویب نشد.
بیماریهای نادر
کمکاری در تحقیق و پیشگیری
دیگر بیماریها نظیر چاگاس، کالا آزار، بیماری خواب و بولی اولکر نیز با وجود تعهد برای توسعه مراقبتهای فعلی و انجام تحقیقات و بهرهبری از داروهای موثرتر، مورد بیتوجهی قرار گرفتهاند.
جمهوری دموکراتیک کنگو
خشونت پایان ناپذیر
خشونتهای ادامهدار میان گروههای مسلح در شرق جمهوری کنگو مردم غیرنظامیرا هم گرفتار کردهاست. صدها نفر کشتهشدهاند، به هزاران کودک، زن و حتی مردها مورد تجاوز قرار گرفتهاند.
سومالی
عدم دسترسی به بهداشت
مانند بسیاری از کشورهای آفریقایی، سومالی هم مدتهاست با بحران داخلی سپری میکند. با توجه به عدم توازن میان امکانات و جمعیت، یکی از بزرگترین مشکلات این کشور کمبودهای خدمات بهداشتی است. کشتار و ربایش افراد تا جایی پیش رفته که هر لحظه باید انتظار از همپاشیدن این کشور را داشت.
پاکستان
دو میلیون بیخانمان
طی سال 2009، خشونتهای داخلی در پاکستان به اوج خود رسید. درگیریها میان ارتش پاکستان و گروههای مخالف مسلح در شمال غربی کشور که تحت سلطه قبیلهها بودهاست موجب بیخانمانی 2 میلیون نفر است. انفجار بمبهای متعدد در شهرهای اصلی پاکستان هم جان صدها نفر را گرفت و هزاران نفر نیز مجروح شدند.